Tunay na Pilipino

Sino na nga ba ang “Tunay na Pilipino”? Sa dinami-dami ng kulturang kinamulatan ng mga Pilipino. Maging ang ating wika, magkakaiba an gating salita. Nagpapatunay ito na hindi lang iilang lahi mayron ang Pilipinas, pero ito ay binubuklod ng pagka Pilipino. Pero, nga ba? Sino na nga ba ang Tunay na Pilipino?

Sa usapang kapanganakan. Kung ang ama at ina ay Pilipino, Pilipino din ang anak—Jus Sanguinis. At kung sa Pilipinas ipinanganak kahit ibang lahi ng magulang, Pilipino ang anak—Jus Soli. Ito kasi ang naka tala sa saligang batas.

Para kasing hindi lang sa dugo at papel lang sapat maging Pilipino. Baka nga wala talagang Pilipinas, dahil sa pagkakaiba ng kultura at wika? May mga Pilipino nga na naka tayo palang sa Pilipinas ngunit ang kaisipan ay lumulutang at nasa ibang bansa na.

Mag mula ng nagkaroon ng himagsikan, hindi na mawawala sa isipan ng bawat Pilipino ang dugong nadilig sa tinubuang lupa at mga buhay na hindi dapat masayang para sa wala. Sa kabuohan, ilang bagay lang naman ang gusto ng ating mga ninuno pagdating sa hinahapan, na kasalukuyan para sa ating ngayon. Na sana ay maisakatuparan ang naising ating mga ninuno. Na hindi sinusukat sa dugo at papeles lang ang pagka Pilipino. Kundi sa pagtutulungan ng bawat isa at pagkakaroon ng isang layunin at damdaming naka batay sa kultura at magandang paguugali. Para sa nagkaka isang lahi ng magkakapatid na may malayang diwa at kaisipan. Na ang tunay na pakahulugan ay para sa ikabubuti, hindi lang para sa iilang o karamihan, ito ay para sa lahat. Na lahat ng Pilipino ay paniwalaang kayang maging bayani. Mga taong nagbibigay pahalaga sa bayan ng walang hinihinging kapalit. Iba-iba man ang pakahulugan ay mas pinipiling maging Pilipino. Sinisikap tulungang mapaunlad ang kakayahan ng sariling bayan, anu man ang kanyang kahinaan.