Gadgets

Noong araw, binibilad sa initan ang mga lumang baterya, para daw ma recharge—hindi pala totoo yun. Ito ung mga battery operated gadgets na malakas kumonsumo ng baterya kadalasan. Minsan naman, sa kalagitnaan ng misa ng simbahan ay maymaririnig na malakas ng ringtone o tunog galing sa cellphone. Kadalasan kapag sobrang lakas nito ay matatanda ang may ari, at hindi nila alam kung paano patigilin o i-silent mode. Sa mga CD, noong araw ay hindi ka maaaring tumakbo kapag nagpapatugtog ka ng discman—tumatalon ang tunog nito pag naaalog. May mga cellphones din na may angulong hawig sa pangkiskis ng yelo, o pwedeng pang pukpok sa ulo ng masamang tao. At ilan pang mga bagay na katawa-tawang bagay na di natin lubos isipin re-rehistro sa ating kamalayan mula sa araw na nauso ito hanggang sa kasalukuyang panahon.

Sa pahanon ngayon kung saan pwedeng makabili at makagamit ang middle-lower class people ng makabagong gadgets ay unrestrictive na ba? Dahil dumating sa puntong once upon a time ang matataas na tao lamang ang may kakayahang makabili at makagamit ng ganitong mga mamahaling bagay, at hindi kaya ng nakararaming normal na tao.

Noon din, libre ang text messaging dahil ang mga malalaking kompanya lamang ang nagpapadala ng mensahe sa cellphone, kung saan ang message nila ay patungkol sa pag update ng bills ng rehistradong contact number sa nasabing kompanya.

Kasi siguro, kung sa modernong panahon na uso ung mga malalaking gadgets (walkman, discman, film operated camera, classical cellphone models, pager, etc.) ay seseryosohin ba sila ng taumbayan—mukha kasing hindi dahil mukha silang laruan.

Dumating ang araw na manghang mangha tayo sa mga makabagong gadgets galing sa makabagong teknolohiya. Napaka suwerte nga dahil sa tinatamasan bunga ng makabagong teknolohiya. Dadating ang panahon na naka lagay nalang sa tenga ang cellphone at puro voice recognition interface technology na ang gamit. At dadating din ang panahon na magiging obsolescence ang lahat ng gadgets—kundi masisira, tuluyan itong mawawala sa uso at papalitan ng panibago.

Papaano nga kaya kung nabuhay tayo sa anyong walang teknolohiya. Kasi dati naman, walang ganito pero nabuhay sila.

Baka dumating din ang araw na sa pagkahumaling natin sa mga ganitong klaseng kagamitan ay pinagnanasahan na natin sila—na hindi na kumakain para lang makabili ng nasa usong gadgets. At ang mahirap sa uso—nalalaos. Aminin man natin o hindi, lahat ng kagamitan ay nagiging junk, nasisira at nawawalan ng halagang pisikal. Kaya enjoy at its best.