Showbiz and Politics

Anu bang elementong pinagigitnaan ng “showbiz” at “politics”, silipin natin ang nakaraan mula sa perspektibong kasalukuyan. Dati, makikilala ang pulitiko sa mga patutsyadahan at batuhan ng kuro-kuro. Samantalang ang shobiz naman ay kung may magaling na taglay ng pag-awit at pagsayaw, at kahusayan sa pag-arte. Paano nga ba nagsalubong ang showbiz at politics.

Sa perspektibo pagtingin ng politics, para dayuhin ang miting de avance ay dapat may pamilyar na personalidad—mga kilalang artista. Samantalang sa perspektibo ng showbusiness ay maaari silang pumasok sa kanilang political will, kung saan ang pagiging artista nila—napapanuod sa TV o napapakingan sa radio—ay makakatulong sa popularity rate para makilala, magpakilala at maalala ng taumbayan sa kahit anung estado ng buhay.

Magkaibang mundo ang politika at showbiz. Sa politika mga batas ang dapat kabisaduhin, samantalang ang artista ay lines and script. Ang politika ay ang pakikipagtalastasan sa kapwa politiko, samantalang ang artista ay kung maano luluha o magpapatawa sa harap ng camera. Sa pagtingin ng sambayanan, ang pulitiko ay ipapanalo ng pulitiko. Ang artista, di ba sapat ang popular na pagkilala mula sa kanilang napapanuod o napakikingan.

Kung ang politiko, pag nanalo ay politiko. Paano ang artista pag pumasok sa world of politics, pulitiko na din ba at din a artista? O parang “Purket ba artista ka, mananalo ka na?”—siguro. Pero itong mga nakaraan, ipinakita ng taubayan na hindi nila masyadong gusto ang mga artista sa pulitiko.

Paano nga ba napasok ang showbiz sa pulitika? Ito siguro ang natural na ebolusyon ng pagkilos—sa persepsyon ng mga bagay-bagay. Political versus Showbiz. Matayog na usapin versus sa Arte ng sining. Para mapataas ang kamulatan ni Juan Dela Cruz at Juana Dela Cruz, kailangan bang parang pangangampanyang mala variety show na may lumalabas ng sing and dance talent artist—kahit mga sexy starlet pa.

Dati ay ang nakakaboto lang ay mga mayayaman at mga kalalakihan lang. Pero sa panahon ngayon na halos wala ng gender inequality at discrimination, may nangyayari kaya sa boto. O baka naman walang matagumpay na progresong nangyayari mapa pulitiko ka man o artista. 

Ang binuboto ng taumbayan ay ang personalidad hindi ang popularidad. Pero pag nasa harap ka nang balota at nakalimutan ang iboboto, iaasa nalang ba sa “name recall”, kung saan binuboto natin dahil kilala ang tao at hindi sa kung ano ang abilidad at kayang gawin. Sa bagay, wala tayong malawakang edukasyon patungkol sa pagboto—voters education. At kung mayron man ay mabagal.

Bilang electorate, hindi nga ba tayo mature, o baka handa na nga ba tayo. Armado na nga ba tayo ng sandata sa darating na eleksyon? Naghahanap nga ba tayo ng malinaw na diskurso? Hindi ko talaga alam.