Pasulat ng Tula

Ang pagsulat ng tula, buong akala ay pinagsasama samang mga salita, lalagyan ng ritmo sa dulo ng salita, tapos lagyan ng tono ang pagbasa, buong akala ay tula na. Hindi pala ganun ka dali un. Hindi pala.

Sa kinagisnan n gating lipi na maging magaling na manunulat at makata ay hindi lahat ay naka gagawa ng tula. Magaling sumulat at magtapumpati pero hindi naka gagawa ng tula. May mga taong sadlak sa dami ng librong na basa pero ni kapirasong baiting ay hindi maka sulat ng tula. 

Ang sarap ng paglikha at pagbasa ng tula ay hindi sa unang pagbasa maiintindihan. Kailangan ng pangalawa, pangatlo o higit pang pagbasa para lubos itong namnamin ng pagbasa. Ang paraang binabaybay ang bawat salita at binibigyan diin ang emosyon sa pagitan ng mambabasa at tula. Na parang aari nang mambabasa ang bawat salitang lalabas sa kanyang labi. Kung saan mabigat o magaan. Kung saan galit o Masaya. Kung saan dapat muling ulitin ang mga salitang hindi ka agad naiintindihan. Yun ang kagandahan ng tula.

Pero hindi lang ganun ka daling lumikha ang tula. Dahil siguro habang tumatagal ay lalung lumalalim ang kagustuhang maka likha ng magandang tula. Magmula sa simula, kalagitnaan at wakas. Sa tema at simbolo, hanggang pamagat nito. Dito inaangkin ng manunulat ng tula ang lahat ng element habang isinusulat ay maka ilang ulit nila itong binibigkas. Para maka likha ng magandang tula kailangan itong paulit ulit gawin, paulit ulit basahin, at paulit ulit baguhin.