Sa usapang
horror, ang katatakutan sa popular na kultura, magmula sa mga aklat na
babasahin, sa palabas sa telebisyon at mga sinihan, pati sa mga radioshow na
katatakutan, hanggang sa mga kuwentuhan ng nakakatakot. Bakit kaya gusto nating
takutin an gating mga sarili?
Sa panahong patok
na patok ang mga horror films, may tanong pa din kasi. “Bakit nga ba si Kris
Aquino ang Horror Queen? Sino naman ang Horror King?”, hindi ko din alam. Kadalasan
naman kasing pinagtatawanan natin an gating mga sa sarili kapag sumisigaw, nagugulat,
tumitili at natatakot sa ating pinapanood. “Bakit hanggang ngayon, mayron pa
rin Gabi ng Lagim?”. “Sa pila ng mga sinehan, ang tumatabo sa takilya halos ay
ang mga palabas na katatakutan”, biruin mo, ilang oras tayong pipila para
magulat lang tayo. Pagkatapos, pag labas sa sinehan, alam natin na hindi tayo
duguan o sugatan, nawawalan ng parte ng katawan o nagaagaw-buhay, un ay kundi
dahil ramdam ng ating katawan na tayo ay buhay na buhay. Sabi nga diba, buhay
na buhay ang ating katawan kapag tayo ay nakakaramdam ng takot, kahit
panandalian lang ito.
Terror as the
finest emotion, sabi ni Stephen King. Bilang tao ay takot tayo sa mga hindi
natin alam, mga uncertainty. Mayron kasing mga horror stories na parang
mananakot lang, walang malinaw na matututunan, at mayron naman na nasa bandang
huli ng istorya ay mayron. Diba sa mga silent horror films, ang pagiging black
and white nito ay pakahulugan na mas natatakot tayo sa dilim. Hindi tulad
ngayon, ang aspekto ng horror ay panggulat, malakas ng tunog. Gayun pa man, ang
estetiko ng magandang horror story ay naka kung nangyari sa totoong buhay, may
elemento ng reyalidad at katotohanan. Sabi ni Alfred Hitchcock, mas nakakatakot
pa din daw ang mga horror shows sa radyo, dahil gumagana ang superior imaginary
mind ng tao.
Mayron kasi
tayong sense of information n gating national identity na noong dumami ang libro
patungkol sa horror compilations ay patunay na mayron tayong matatag na horror
aspect pag dating sa katatakutan. Naisusulat pa natin at kung minsan naman ay naiguguhit
din.
Napaka western
concept ng plot ng horror kapag may mga creatures na tulad ng vampires o
werewolves. Gayun pa man, ang mga Pilipino ay mayaman sa mga Urban Legends at
Mythological stories.
No comments:
Post a Comment
PLEASE, DO DROP YOUR COMMENT, AND INDICATE YOUR NAME / EMAIL (facebook or yahoo messager) SO THAT I CAN MESSAGE YOU THANKS.