Magakakaruon ka ng katawan, gusto mo man ito oh ayaw, wala ka ng magagawa dahil ito na ang gagamitin mo habang na bubuhay ka.
Matututo ka nga mga kaalaman, di mo makikita oh matututunan sa eskwelahan. Kung tawagin ito ang buhay.
Wala kang pwedeng tawaging pagkakamali, ang pwede lang eh kaalaman. Matututo ka sa trial and error method, oh experimentation.
Nauulit ang di mo pa alam, kailangan mo itong matutunan. Hindi ito titigil habang di mo naiintindihan kung bakit at paano. Kung sakaling matutunan mo ito, pwde ka na pumunta sa susunod mo pang pwde matutunan.
Hindi tumitigil ang dapat mong malaman at matutunan. Walang parte sa buhay ng tao kuntento na sa buhay, magbasa, magbilang, sumulat at tumayo. Iilan lang yan. Habang nabubuhay ang tao, patuloy itong maghahanap ng kaalaman para matuto, ibig sabihin oras na ang kagustuhan mo maghanap ng kaalaman, patay ka na.
Ibang mga tao ay salamin sa buhay mo. Di mo sila pwdeng mahalin, oh kahit kamuhian, dumadating sila para may ituro sayong di mo pa alam, at kusa silang aalis pagnatutunan mo na, dumadaan at umaalis.
Ikaw ang gagawa ng sarili mong talam-buhay. Lahat ng gamit, panulat, papel, mambura, lahat yan nasa paligid mo lang. At habang nabubuhay ka, pwede kang magsulat sa papel gamit ang lapis, at magbura kaht pa ulit ulit pa. Ikaw sa sarili mo ang pipili. Kung anong kailangan mp sa buhay, eh dipende sayo.
Ung mga sagot sa tanong mo, ikaw din ang makakasagot pagdating ng oras. Kailangan mo lang imulat ang mata, making sa sarili, at higit sa lahat magtiwala.
Higit sa lahat, makakalimutan mo ito. Pero alam mo sa sarili mo natuto ka.
